Enjoyed the read? Don't miss our next article!

* indicates required
23 October 2020

Για τους ειδικούς του κρασιού

Έχουν γραφτεί πολλά για τους ειδικούς του κρασιού. Κάποιοι τους αποθεώνουν και κρέμονται κυριολεκτικά από τα χείλη τους ή καλύτερα από το πληκτρολόγιό τους ενώ άλλοι τους κατακρίνουν, κυρίως, γιατί συχνά μιλάνε με μία ακαταλαβίστικη γλώσσα. Και έχουν σε μεγάλο βαθμό δίκιο στο τελευταίο αν και αυτό είναι μία άλλη ιστορία που την έχω αναλύσει με λεπτομέρεια αρκετές φορές. Με πιο πρόσφατο άρθρο μου ''Το λεξιλόγιο του κρασιού''.  

Ας συζητήσουμε σήμερα το θέμα του ειδικού μέσα από τα δικά μου βιώματα. Έκανα μία εξειδίκευση στην περιοχή της Νάουσας μέσα από την ερευνητική μου εργασία για το Master of Wine και προφανώς γνωρίζω πολλά για τους αμπελώνες της Ελλάδας και της Κύπρου. Επισκέπτομαι κάθε χρόνο νέες χώρες και περιοχές για να ενημερώνομαι και να συντηρώ τον τίτλο μου. Κάτι που το νιώθω το λιγότερο ως υποχρέωσή μου. Πως αλλιώς θα είμαι updated για τις νέες τάσεις και τους νέους παραγωγούς; Πως θα έχω άποψη για όσα συμβαίνουν;

Τα παραπάνω μαζί με το Master of Wine με συγκαταλέγουν, υποθέτω, στους λεγόμενους ειδικούς. Μία λέξη που όμως δεν συμπαθώ και ούτε ασπάζομαι. Την χρησιμοποιώ για τις ανάγκες του σημερινού άρθρου. 

Παρόλα αυτά, αν και έχω επισκεφθεί μία πληθώρα οινικών περιοχών από την Αυστραλία έως το Όρεγκον, την Καλιφόρνια, την Ρωσία και την Αργεντινή δεν έχω βρεθεί ποτέ για παράδειγμα στη Σλοβενία. Ή στη Γεωργία, ''the cradle of wine''. Και ενώ έχω επισκεφθεί το Montalcino ουκ ολίγες φορές δεν μπορώ να πω το ίδιο για όλες τις περιοχές της Ισπανίας. Για παράδειγμα δεν έχω βρεθεί στη Ribera del Duero ή στην ανερχόμενη Sierra de Gredos. Ο κόσμος του κρασιού είναι ένας ωκεανός, απέραντος και βαθύς. Ποιος μπορεί να τον εξερευνήσει πλήρως από άκρη σε άκρη; 

Θα πρέπει να στεκόμαστε με σεβασμό αν όχι με δέος μπροστά σε αυτή την απέραντη γνώση αναγνωρίζοντας όχι όσα ξέρουμε αλλά πιθανότατα όσα δεν ξέρουμε. Kαι που προσπαθούμε να μάθουμε διευρύνοντας τους μαθησιακούς μας ορίζοντες. Είναι μία εξαιρετική ψευδαίσθηση ότι με ένα ή δύο σεμινάρια κάποιος τα έχει μάθει όλα. Για να μάθεις σε βάθος θέλει να αλλάξεις και ζευγάρια γυαλιά αλλά παπούτσια. Περπατώντας πολύ Στο αμπέλι

Χωρίς τα παραπάνω να σημαίνουν σε καμία περίπτωση ότι δεν πρέπει να εκτιμούμε ανθρώπους με πραγματική εξειδίκευση. Από την άλλη δεν θα πρέπει να φοβόμαστε να μαθαίνουμε ακόμα και σε καθημερινή βάση. 

Καλή Κυριακή

Γιάννης

Enjoyed the read? Don't miss our next article!

* indicates required
Post your comment
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.