Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Έχω ξοδέψει αρκετά χρήματα σε ποτήρια κρασιού από την εποχή που ήμουν ένας ακόμα απλός καταναλωτής. Τότε που μπορούσα να απολαύσω ένα κρασί χωρίς να σκέφτομαι ή να γράφω γευσιγνωστικές σημειώσεις, οξύτητες και ορυκτότητες. Καθόλου άσχημα δηλαδή. Και έχω δοκιμάσει από αναρίθμητα ποτήρια κρασί συμπεριλαμβανομένων και αυτών της ταβέρνας. Και επιβίωσα από τα τελευταία. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Oι πρώτες μου αγορές ήταν ανάμεσα στα κλασικά ποτήρια της Riedel. Μάλιστα μία φορά έφτασα στο σημείο να αγοράσω και ένα ζευγάρι Riedel Sommelier Burgundy Grand Cru χωριτικότητας 1 λίτρου παρακαλώ, ποτήρια τεράστια που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν και ανάγκες ενυδρείου για αρκετά μικρά ψάρια. Ομολογουμένως πανέμορφα, εντυπωσιακά και φυσιολογικά πανάκριβα ποτήρια (Εικ.1). Που τα έχω χρησιμοποιήσει 2-3 φορές το πολύ και που τα αξιοποιώ πλέον πιο πολύ ως διακοσμητικά αντικείμενα.